Toeschouwer in je eigen leven
Hilde is 46 jaar, heeft een goede job, woont in een mooi huis en maakt deel uit van een fijn gezin. Haar leven is behoorlijk druk met 2 opgroeiende tieners in huis die naast hun school ook nog druk bezig zijn met verschillende hobby’s.
Onlangs belde Hilde mij op, met de vraag of ik haar kon helpen. Voor de buitenwereld heeft ze het perfecte leven en ze krijgt regelmatig de opmerking van vriendinnen dat ze het echt allemaal goed voor mekaar heeft.
Zelf heeft ze echter al langer hoe meer het gevoel dat ze een toeschouwer is in haar eigen leven. Ze vertelde mij dat iedereen in haar gezin zijn eigen ding doet en dat zij soms precies aan de zijlijn staat toe te kijken. Nu de kinderen groter zijn, hebben ze haar niet echt meer nodig. Enerzijds is ze blij dat ze opnieuw meer tijd voor zichzelf heeft maar anderzijds mist ze het zorgen ook wel wat.
Net nu ze weer meer vrijheid heeft en dus meer aandacht aan zichzelf en haar werk kan besteden, merkt ze dat ze daar ook weinig voldoening uit haalt. Ze doet haar werk goed, maar meer is het ook niet meer. De drive die ooit zo sterk was om het verschil te maken is er niet meer. Haar vuur en passie lijken wel gedoofd.
Hilde belde mij. Of het normaal was dat ze na zoveel jaren nog aan het kindje dacht dat na enkele weken in haar buik gestopt was met groeien. Ze was altijd druk bezig geweest met haar gezin en haar job, maar nu er opnieuw iets meer ruimte komt, heeft ze het gevoel stil te vallen.
Haar miskraam lijkt haar leven te beheersen
Begin september is haar jongste gestart in het eerste middelbaar. Gedaan met de lagere school. Nooit zal ze daar nog aan de schoolpoort staan. Maar als het derde kindje het gehaald zou hebben, dan zou ze wel nog een kindje in de lagere school hebben…
Soms kunnen de meest onverwachte gebeurtenissen jouw oud verlies opnieuw triggeren. Uit het niets ben je plots weer intens verdrietig om iets dat jaren geleden gebeurde.
Hilde was al aan de slag gegaan met enkele tips uit mijn E-book en had een telefonisch gevoelsgesprek aangevraagd. We hadden een mooi gesprek en aan het einde voelde ze duidelijk al meer ruimte omdat haar verlies na zoveel jaar aandacht gekregen had. Mijn begeleiding is nog niet eens gestart en ze voelt nu al een verschil, dat is toch geweldig!
Het nemen van de beslissing om ermee aan de slag te gaan, brengt al rust. Wil jij, net als Hilde met jouw verlies aan de slag gaan en met aandacht stil staan bij wat je bent verloren? Het maakt daarbij niet uit hoe lang het geleden is. Download dan nu hieronder mijn E-boek! Laat je me even weten welke inzichten voor jou het meest waardevol zijn?
gratis E-Book 'een miskraam verwerken, hoe doe je dat?'
Taboe doorbrekend E-book voor mama's met een miskraam
Aanvullend ontvang je ook bijkomende tips en informatie via mail.
