Als terug kijken pijn doet…

Herken je dit?  Je bent recent of vele jaren geleden een kindje verloren, vroeg in de zwangerschap.  Al die tijd ben je blijven door gaan: je moest er zijn voor je gezin,
je familie en vrienden rekenden op jou, en je ging snel opnieuw aan het werk want ook je collega’s hadden je nodig. 

Jouw verlies droeg je al die tijd als een stil verdriet met je mee, maar die rugzak lijkt nu steeds zwaarder te worden.  Je bent steeds meer met je gedachten bij je kindje.  Alhoewel je steeds bent blijven door rennen, voelt het aan alsof je leven sindsdien op pauze staat.  Je leeft in je eigen cocon en je omgeving begrijpt je niet.  Je voelt dat je nog iets met dit verlies moet doen, maar je weet niet wat.

Ik begrijp je.  Doordat je nooit écht de tijd genomen hebt om bij je verlies stil te staan, begint het zich steeds meer aan je op te dringen.  Je hebt nooit de tijd genomen om te rouwen.  Het woord ‘rouwen’ schrikt je zelfs af.  Je voelt je al zo slecht, en nu zou je ook nog moeten rouwen?!

Maar rouwen, dat is helemaal niet negatief!  Rouw is de keerzijde van liefde.  Rouwen betekent stil staan en aandacht hebben voor het kindje dat jij zo mist in je leven en het liefdevol met je meedragen, de rest van je leven.  Daardoor krijg je meer ruimte, meer rust en vooral meer energie.  Je krijgt opnieuw vertrouwen in de toekomst, je hebt weer zin in leuke dingen doen met je gezin en je voelt je opnieuw oprecht gelukkig.  Jouw stil verdriet belemmert je niet langer in de dingen die je wil doen in je leven.  Dat is toch mooi?! 

De eerste stap zet je door mijn E-book ‘Rouwen, hoe doe je dat’ te downloaden, en er mee aan de slag te gaan.  Zonder jouw actie is dit boek maar een verzameling woorden, en daar ben je niets mee.  Download mijn E-book, kijk welke van mijn tips het beste bij jou passen, en zet vandaag nog je eerste stappen naar een gelukkiger leven, waar ook jouw kindje een onderdeel van is!