Begeleiding na een miskraam
als jij een pril kindje verloor
Elke miskraam is een verlies.
Elke miskraam is afscheid nemen.
Elke miskraam is een kindje.
Verlies in de zwangerschap
De afgelopen jaren kwam er steeds meer aandacht en ondersteuning voor mama’s en koppels die hun kindje verloren tijdens de zwangerschap. Ouders krijgen van het Berrefonds een koesterkoffer om herinneringen te maken en een fotograaf van Boven de wolken komt foto’s nemen, die de ouders hun leven lang kunnen koesteren.
Maar jij… Wat is er voor jou?
Welke herinneringen kon jij maken als je alleen op het toilet je kindje verloren bent?
Als door medicatie de fysieke pijn zo hevig was dat je er niet bij stil stond dat jouw kindje tussen al die stolsels zat?
Of als je door een curettage plots met een lege buik het ziekenhuis buitenwandelde?
Wie ving jou op als je van je gynaecoloog het droevige nieuws kreeg dat het hartje van jouw kindje niet meer klopte?
Waar vind jij steun als je ontroostbaar bent en geen rust meer kunt vinden?
Wie begrijpt jou als je volledig instort om het verlies van een kindje dat voor de buitenwereld misschien nog niet echt een kindje was?
Jouw moedergevoelens zijn zo sterk aanwezig terwijl je omgeving misschien niet eens wist dat je zwanger was…
Wat is een miskraam?
Als je jouw kindje verliest in de eerste zwangerschapshelft, dan spreken we van een miskraam. Miskramen komen meestal voor tijdens de eerste 12 weken van de zwangerschap en ongeveer 1 op 10 zwangerschappen eindigt in een miskraam. Na de bevruchting zet het vruchtje zich vast in de baarmoeder en begint het te ontwikkelen en te groeien. Dit is een heel complex proces waarbij veel fout kan lopen. Ook is het mogelijk dat het bevruchte eitje zich niet in de baarmoeder innestelt maar aan de wand van één van de eileiders. We spreken dan van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
Symptomen van een miskraam
Symptomen zoals vaginaal bloedverlies, pijn in de onderrug of buikkrampen kunnen op een miskraam wijzen. Neem bij twijfel even contact op met je huisarts, gynaecoloog of vroedvrouw. Zij kunnen raad geven over wat je best kunt doen.
Ook kan het zijn dat het hartje van je kindje niet meer klopt, zonder dat jij deze symptomen ondervindt. In dat geval spreken we van een ‘missed abortion’, of een ‘gemiste miskraam’. In dit geval leeft het kindje in jouw baarmoeder niet meer, maar jouw lichaam weet dit nog niet. Zelf heb je nog niet in de gaten dat er iets mis is en je ontdekt pas tijdens de echo dat er geen hartslag is of dat jouw kindje niet beweegt. Dit laatste kan ervoor zorgen dat jij als vrouw je vertrouwen in je lichaam verliest en dat je je afvraagt waarom jouw lichaam je in de steek gelaten heeft en niet door had dat er iets fout was met je kindje.
Wat te doen bij een miskraam
Het is dus mogelijk dat jouw miskraam spontaan begint of dat je symptomen vertoont waardoor je aanvoelt dat het niet goed zit met je zwangerschap. Bij een missed abortion is het meestal de gynaecoloog die je vertelt of bevestigt dat het vruchtje niet meer leeft. In dat geval kun je wachten tot je lichaam het vruchtje zelf uitdrijft (dit proces kun je versnellen met medicatie) of je kunt kiezen voor een curettage. Jouw gynaecoloog zal je informeren over de mogelijkheden en adviseren welke oplossing voor jou het meest passend is. Vraag bij twijfel ook zeker raad aan je vroedvrouw.
Afwachten tot je miskraam spontaan op gang komt
Je onderneemt niets en wacht af tot jouw lichaam het vruchtje zelf afstoot. Doorgaans gebeurt dit binnen de 2 weken na het begin van de bloeding. Je gynaecoloog bespreekt met jou hoe lang je kunt wachten en wat eventuele vervolgstappen zijn.
Voordeel: Je hoeft geen medicijnen te nemen en je moet niet naar het ziekenhuis. Dit is het meest natuurlijke proces. Bij vrouwen waarbij de miskraam op natuurlijke wijze is verlopen, verloopt het emotionele herstel vaak iets vlotter. Je laat de natuur zijn eigen gang gaan en je lichaam zal het vruchtje loslaten als het daar klaar voor is.
Nadeel: Je weet niet wanneer de bloeding op gang zal komen, wat emotioneel erg slopend kan zijn. Ook praktisch moet je er continu rekening mee houden dat je op elk moment een flinke bloeding kunt krijgen.
Medicatie om je miskraam op te wekken
Je kan je miskraam opwekken met hormonale medicatie die bij de baarmoederhals geplaatst wordt en ervoor zorgt dat jouw baarmoeder samentrekt zodat het vruchtje afgestoten wordt. Meestal gebeurt dit binnen de 24 uur na het plaatsen van de medicatie.
Voordeel: Jij bepaalt zelf wanneer je de medicijnen inbrengt, dus je miskraam verloopt gecontroleerder. Dit kan handig zijn wanneer je al oudere kindjes hebt om voor te zorgen en waarvoor je opvang wil regelen.
Nadeel: Een miskraam die opgewekt werd met medicijnen is doorgaans heviger en pijnlijker dan een natuurlijke miskraam. Bij te veel bloedverlies moet je alsnog met spoed naar het ziekenhuis voor een curettage. Ook kan er een groot schuldgevoel ontstaan omdat je zelf actie onderneemt waardoor je lichaam het vruchtje afstoot.
Curettage bij een miskraam
Een curettage is een kleine, kortdurende gynaecologische ingreep waarbij het miskraamweefsel operatief uit je baarmoeder verwijderd wordt. Een curettage gebeurt onder verdoving en wordt altijd uitgevoerd in het ziekenhuis, door je gynaecoloog.
Voordeel: Een curettage is een korte ingreep in het ziekenhuis, die vooraf ingepland wordt. Je weet dus exact wanneer het zal gebeuren. De fysieke pijn is doorgaans korter.
Nadeel: Het is een operatie onder verdoving en er zijn risico’s voor volgende zwangerschappen. Doordat je de miskraam niet bewust meemaakt, verloopt de verwerking nadien vaak heel wat moeizamer.
Extra tips voor je emotionele herstel
Ik vind het belangrijk om te vermelden dat je na een curettage je vruchtje niet meer kan zien. Bij afwachten of medicatie kan dit vaak wel als het vruchtje groot genoeg is. Als het bij een missed abortion langer duurt voordat de miskraam op gang komt, dus als het hartje al langer gestopt is met kloppen, is het ook mogelijk dat je het vruchtje niet meer kan onderscheiden.
Als jouw miskraam spontaan op gang komt of als jouw miskraam opgewekt wordt met medicatie raad ik je zeker aan om het vruchtje op te vangen. Zo voorkom je dat je het in een roes door het toilet spoelt. Hier wil ik nog even bij stil staan want dit vind ik echt heel belangrijk. Heb je je kindje opgevangen en beslis je alsnog om het door te spoelen, dan is dit ook oké. De kracht zit er in dat je het hebt opgevangen en afscheid genomen hebt. Je kan pas afscheid nemen als je eerst hebt ontmoet, hebt kennis gemaakt.
Je kan er ook voor kiezen om het tijdelijk bewaren in koud water (meer info hierover vind je op website van de watermethode). Zo kun je het vruchtje bekijken, eventueel samen met je vroedvrouw, en heb je de tijd om er ook bewust afscheid van te nemen.
Emotionele impact na een miskraam
Veel vrouwen hebben na het verlies van hun prille zwangerschap een moeilijke tijd. Een miskraam heeft vaak veel meer impact dan dat je vooraf kunt bedenken. Enerzijds wil je graag opnieuw jezelf zijn en weer voluit genieten van het leven. Anderzijds voel je dat je iemand totaal anders geworden bent. Je bent mama geworden van dit kindje, en daardoor verandert de relatie met je partner maar ook de relatie met je (schoon)ouders, familie, vrienden en collega’s op het werk. Bij jou is dit verlies en het bijhorende verdriet altijd aanwezig maar de buitenwereld ziet dat niet. Niemand beseft hoeveel verdriet jij hebt.
Na het lichamelijke herstel volgt dus ook een emotionele klap. Soms komt deze snel, soms pas jaren later. Voor het lichamelijke aspect kun je altijd terecht bij je vroedvrouw of gynaecoloog. Het medische luik is uiteraard heel belangrijk maar het emotionele aspect is minstens zo belangrijk.
De zwangerschap was er. Het kindje was er. En de leegte nadien is er ook.
Herken jij je in één van onderstaande situaties?
Sinds het verlies van je prille zwangerschap kun je niet meer gelukkig zijn. Je wil zo graag blij zijn met wat er wél is, maar je zit vast. Je voelt je alleen in je cocon en je leven staat op pauze. Je verdriet belemmert je en hangt als een donkere wolk boven alles wat je wil ondernemen. Je wil verder, maar hoe dan? Hoe doe je dat, zonder je schuldig te voelen tegenover je kindje?
Diep vanbinnen ben je meer bezig met het kindje dat er niet is dan met de kindjes die er wel zijn. Daardoor voel je je ook schuldig tegenover je kinderen. Soms voel je je een buitenstaander in je eigen gezin omdat je zo afwezig bent. Je voelt je tekort geschoten als moeder en dat maakt je onzeker. Voor je partner voel je je niet de vrouw die je zou willen zijn. Zelfs in je eigen lichaam ben je je vertrouwen verloren. Waarom heeft jouw lichaam je in de steek gelaten? Je wil vertrouwen houden in de toekomst, maar het is moeilijk. Bovendien gaat jouw partner hier zo anders mee om, hij praat er zo weinig over.
Op je werk kun je je niet concentreren. Je gedachten dwalen af, je hebt weinig energie en zelfs eenvoudige taken lijken steeds meer inspanning te vragen. Je werkt op automatische piloot, je voelt je eenzaam en zwijgt tegen je collega’s. Je bent niet meer die sterke, ondernemende vrouw die je ooit was. Een zwangere vrouw zien tijdens je werk kan je behoorlijk van je stuk brengen.
Een geboortekaartje in je brievenbus, een zwangere vrouw bij de bakker, een zwangerschapsaankondiging op Instagram, een advertentie voor babyspulletjes op Facebook,… Hoe meer jij je verdriet probeert weg te duwen, hoe meer het zich aan je lijkt op te dringen. Je sociale leven voelt zwaar. Niemand begrijpt waarom jij niet graag naar die babyborrel gaat. Voor jou is je verlies harder voelbaar dan wat dan ook. Voor je omgeving bestaat jouw kindje niet. Ze verwachten dat je verder gaat en je leven weer opneemt.
Gepaste begeleiding
Ik bied een begeleidingstraject aan, waarin we stil staan bij het kindje dat jij verloren bent en bij wat dat doet met jou als mama. Je wil zo graag gelukkig zijn, want jouw gezin verdient een blije mama, maar de grote vraag is ‘hoe dan?’ Ik help je daarbij.
Samen gaan we zien welk plekje dit kindje voor altijd mag innemen. Hierdoor ontstaat er meer rust en vertrouwen in de toekomst. Het verdriet mag er zijn maar overheerst niet langer je leven. Doordat je steviger staat heb je je emoties onder controle en trekt de donkere wolk die als een schaduw boven je hing langzaam weg.
Je gaat naar huis met nieuwe inzichten en praktische tools en tips om dit kindje te verweven in je verdere leven. Samen creëren we ook een tastbare herinnering aan jouw kindje, die je voor altijd kunt koesteren.
Aan het einde van dit traject
- Heeft jouw verlies en verdriet een plek, waardoor het minder beklemmend aanvoelt
- Kun je weer genieten en sta je steviger, en met volle aandacht in je gezin
- Voel je meer energie, waardoor je zowel in je gezin als op je werk weer beter functioneert
- Heb je opnieuw vertrouwen in je lichaam, waardoor je leven niet meer op pauze staat
- Voel je meer rust zodat je weer hoopvol naar de toekomst kijkt
- Heb je je emoties beter onder controle waardoor onverwachte triggers je minder snel uit je lood slaan
- Heeft het ganse gezin meer rust, dus ook je partner en eventuele andere kinderen
- Heb je weer zin om mensen te zien en daardoor krijg je je sociaal leven terug op de rails
- Kun je beter overweg met opmerkingen en reacties uit je omgeving
Ik kan jouw verlies niet wegnemen maar ik kan je wel de tools geven om er mee aan de slag te gaan
Wat Cliënten vertellen
Het verlies en verdriet; de pijn; allesoverheersend.
Mijn hoofd dacht: ‘het is oké’, maar mijn hart wist: ‘ik kan dit niet alleen’.
Op zoek naar wie me hierbij kon helpen, waren het de woorden ‘elk miskraam is een kindje’ die resoneerden.
Het traject dat Sigrid met me aanging was heel persoonlijk en echt volledig op mij afgestemd.
Sigrid gaat laag per laag dieper tot waar de pijn vastzit.
De balans tussen betrokkenheid en professionaliteit maken de begeleiding van Sigrid bijzonder krachtig en waardevol.
Ik voelde me op elk moment gedragen en veilig. Er was plaats voor alle gevoelens en twijfels zonder oordeel.
De oefening rond visualisatie was heel intens. Deze visualisatie werkt tot op de dag van vandaag nog steeds door en heeft me houvast gegeven om door te gaan.
Bij het afronden van het traject voelde ik dat het verlies een zachter deel is geworden van mijn leven.
Dank je wel, Sigrid.
Ze belde mij op en onmiddellijk had ik het gevoel dat iemand mij eindelijk eens begreep.
Het rouwtraject heeft mij zo hard geholpen. Ik ben er mijzelf zo hard tegengekomen. Sigrid verschaft nieuwe inzichten en zet je aan het denken. Zij heeft mij laten inzien dat het verdriet er mag zijn. Je hoeft het niet weg te stoppen en zo snel mogelijk terug doorgaan. Ik heb mijzelf opengesteld voor het verdriet, ik heb er de tijd voor genomen en doe dat nog steeds. En dat geeft mij rust en de kracht om mij terug te focussen op al het mooie dat ik wel heb. Dankjewel Sigrid!
Dankzij de oefeningen die ik tijdens het traject deed, kwam ik tot verrassende inzichten over wat ik allemaal met me meedroeg en hoe het ook anders kon. Dit thema heeft voor mij na het traject veel meer rust gevonden in mijn leven. Wat me vooral aanspreekt, is dat Sigrid werkt met een stap voor stap plan, zodat elke sessie een duidelijk thema heeft.
Dank je Sigrid voor deze waardevolle begeleiding!
Na het zoveelste gesprek met mijn huisarts ben ik op zoek gegaan naar rouwbegeleiding. Zo kwam ik op de website van Sigrid terecht. De info en de reacties van mensen die reeds eerder het traject doorlopen hadden, hebben me de stap doen zetten. Een eerste telefonisch contact was duidelijk, eerlijk en verhelderend over wat ik kon verwachten en lag in de lijn van wat ik zocht. Een kort traject, geen verplichte opgelegde huiswerkjes maar iemand waarbij je terecht kan om je verhaal te brengen op jouw unieke manier. Wat me vooral bijgebleven is van bij het intakegesprek is dat er voor de eerste keer iemand tegen me zei, 'Ik ben er zeker van dat ik jou ga kunnen helpen'. Dit had ik nog nooit iemand horen zeggen...
De sessies waren krachtig. Ik kwam tot inzichten doordat Sigrid me onbewust duwtjes gaf maar ook mijn hand vast al. Ze deed me nadenken over zaken waar ik niet stil bij stond omdat er teveel verdriet was en ik door het bos de bomen niet meer zag.
Het was zo chaotisch in mijn hoofd dat gebeurtenissen en jaartallen niet meer mooi in een tijdlijn pasten.
Door het traject heen viel alles in zijn plooi en het mooiste aan heel het traject is dat ik nu geen boosheid en verdriet meer voel maar verdriet en dankbaarheid. Dankbaar voor wat geweest is, verdriet omdat ik dat nu toelaat en hoopvol voor wat de toekomst brengt.
Heb je een vraag? Laat het mij weten!
gratis E-Book 'een miskraam verwerken, hoe doe je dat?'
Mijn beste gratis adviezen en inzichten om verder te kunnen met je leven
Aanvullend ontvang je ook bijkomende tips en informatie via mail.
