Wat een blijdschap toen we erachter kwamen dat ik zwanger was. En ons geluk kon niet meer op toen we begin januari te horen kregen dat je een jongetje was! Dat was de grote wens van jouw papa.
Helaas bleek er bij de 20 weken echo een afwijking te zien. En daar begon onze rollercoaster. 2uur lang hebben de cardiologen en gynaecoloog gekeken naar jouw hartje. Het was te complex; meerdere grote hartafwijkingen bij elkaar zorgden ervoor dat jij geen kans op leven had en moesten we de moeilijkste beslissing maken; jou uit liefde laten gaan.
Met 22 weken en 3 dagen werd jij vlot, maar stil, geboren. Het is schrijnend dat dit jou is overkomen, maar tegelijkertijd ben ik zo trots op jou lieve Owen. Je hebt zoveel moois gebracht! Onder andere een nog hechtere band tussen jouw papa en mama. Je zorgt ervoor dat we positiever in het leven staan en we dankbaar zijn voor hetgeen wat we hebben.