Miskraam tijdens corona crisis
Het verhaal van Myra:
Myra is 31 en heeft onlangs haar kindje verloren na bijna 12 weken zwangerschap. De partner van Myra reageert eerder cool op het verlies van hun kindje en dat doet haar veel pijn. Hij vindt dat het nog niet echt een baby was, dat het nog niet echt leefde en heeft dan ook niet het gevoel dat hij een kindje verloren is.
Mannen en vrouwen gaan op een heel andere manier om met verlies en verdriet. Voor vrouwen lijkt het soms zo dat mannen geen verdriet hebben maar dat hebben ze wel. Ze voelen vaak gewoon niet zo de behoefte om over hun gevoelens te praten. Ze gaan vaak eerder sporten, of zoeken op een andere manier naar afleiding.
Veel vrouwen vinden dat zij meer verdriet hebben na een miskraam dan hun partner. Als mama heb jij je kindje immers enkele weken of maanden in je lichaam gedragen. Voor jou was deze zwangerschap al tastbaarder dan voor je partner. Tijdens de corona crisis komt daar nog een moeilijkheid bij die de kloof tussen partners vergroot.
Nu is het zo dat partners niet mee mogen naar de controle bij de gynaecoloog, wat maakt dat mama’s vaak wel het kloppend hartje gezien hebben, maar hun partner niet. Zo ging het ook bij Myra. Tijdens de 8 weken echo zag zij haar baby’tje mét kloppend hartje in de baarmoeder, maar haar partner mocht daar niet bij zijn. Daardoor was de zwangerschap voor hem nog niet echt tastbaar. Tijdens de 12 weken echo bleek het hartje niet meer te koppen en dat slechte nieuws kreeg ze ook alleen te horen.
Deze verhalen kwamen de afgelopen weken jammer genoeg regelmatig terug. Eerst de pijn van de zwangerschap die fout loopt, en voor jou als vrouw gaat dit gepaard met zowel fysieke als emotionele ellende. Nadien ook de eenzaamheid omdat het voelt alsof jouw partner je niet begrijpt en hij helemaal niet dezelfde gevoelens lijkt te delen.
Gelukkig zijn de meeste partners er wel om hun vrouw te ondersteunen en naar haar te luisteren en gewoon aanwezig te zijn. Daar zijn deze vrouwen dan ook heel dankbaar voor. De partner is er wel om zijn vrouw te steunen maar lijkt niet dezelfde pijn te delen, zo kan ik het het beste omschrijven…
Is dit herkenbaar voor jou? Kan het verhaal van Myra ook jouw verhaal zijn? Zou het je deugd doen om hier eens over te praten?
Stuur een mailtje naar sigrid@verliesenveerkracht.be en we spreken elkaar snel.
