Nooit meer zorgeloos zwanger
Mijn vorige zwangerschap is na 8 weken fout gelopen. Ik ben daar nog steeds ongelooflijk verdrietig over en niemand die het ziet. Misschien ligt dat aan mezelf want in het openbaar hou ik me altijd sterk. Ik weet eigenlijk niet waarom ik dat doe. Op één of andere manier lijkt dat gemakkelijker. Ze begrijpen mij toch niet en op deze manier vermijd ik vervelende opmerkingen zoals ‘ben je er nu nog niet over?’
Iedereen was ons kindje vergeten
Onlangs passeerde de datum dat ik uitgerekend was. Voor mijn man en mij was dit een hele moeilijke dag maar niemand heeft er iets over gezegd. We hadden deze datum nochtans vol trots aangekondigd aan het begin van onze zwangerschap. Maar niemand van onze vrienden of familie had hem onthouden. Geen woorden van troost, geen kaartje, geen enkel smsje, niets. Iedereen was ons kindje en onze uit elkaar gespatte droom vergeten…
Misschien komt het doordat ik opnieuw zwanger ben. Misschien denken ze liever aan fijne dingen. Maar voor ons hoort ons sterretje er ook bij. Ondertussen ben ik 15 weken ver. De moeilijk kaap van 8 weken, waarop het de vorige keer fout liep, ben ik voorbij. Ook de veilige grens van 12 weken ligt achter mij maar mijn innerlijke onrust is niet verdwenen. Ik tel de dagen af tot ik weer naar de gynaecoloog kan voor een echo.
Vorige keer was het hartje plots gestopt met kloppen maar mijn lichaam had dit helemaal niet door. Mijn kindje leefde niet meer maar mijn eigen lijf had de signalen van de miskraam niet herkend. Voor mij leek alles oké, ik merkte niet dat er iets aan de hand was.
Ik was het vertrouwen in mijn lichaam kwijt
Ik kan na mijn eerdere miskraam niet meer zorgeloos zwanger zijn en ik vraag mij af of andere vrouwen nog zorgeloos zwanger kunnen zijn na een miskraam. Na mijn miskraam was ik in shock en had ik geen vertrouwen meer in mijn eigen lichaam. Het had mij in de steek gelaten. Eerst omdat mijn kindje het niet gehaald had en daarna omdat het mij niet gewaarschuwd had dat er iets aan de hand was.
Ik probeer mij nu op te trekken aan de woorden van de gynaecoloog. Hij vertelde ons dat we vorige keer gewoon pech gehad hebben. Er is geen verklaring voor onze miskraam, het gebeurde gewoon. Ik doe mijn best om mij daarbij neer te leggen en niet teveel meer over te piekeren. Zorgeloos zwanger zal ik nooit meer zijn maar dankzij de juiste begeleiding kan ik ook wel weer genieten van mijn prutske in mijn buik.
Ik ga zo blij zijn als ik mijn kindje in mijn armen ga kunnen houden.
