Aan het werk na je miskraam – deel 1
Een miskraam kan een grote invloed hebben op je werk en op je professionele leven. De impact hiervan is jammer genoeg niet altijd voor iedereen duidelijk en vaak zie je zelf ook pas achteraf hoe jouw miskraam je werk beïnvloedt. Mogelijk zijn je collega’s zelfs niet op de hoogte van je miskraam? Of misschien weten ze het wel maar wordt er niet echt over gesproken. Met de volgende zaken word je mogelijk geconfronteerd op je werk na jouw miskraam. Vandaag deel 1 van dit tweedelige blog.
1. Ik voel me schuldig tegenover mijn collega’s
Na een miskraam is het heel normaal dat je enkele dagen tot enkele weken afwezig bent. Je lichaam moet herstellen en heeft daar tijd voor nodig. Weet dat een miskraam ook mentaal een zware klap is en neem tijd om ook daarbij stil te staan. Het is normaal dat je je schuldig voelt tegenover je collega’s omdat zij jouw werk erbij moeten nemen maar het is echt niet nodig om je schuldig te voelen. Na een miskraam volgt een periode van herstel, ook al is dat voor de buitenwereld niet zichtbaar. Neem dus je tijd.
2. Ik heb weinig zin in mijn job, ik doe alles op automatische piloot
Net omdat je zo hard aan het werken bent aan je lichamelijke herstel is de kans groot dat je weinig of geen energie hebt. Eigenlijk ben je doodmoe. Het is bovendien ook veel moeilijker om geconcentreerd te werken waardoor alles veel langer duurt. Fysiek ben je aanwezig maar je gedachten zijn vaak ver weg waardoor je op automatische piloot werkt. Snel opnieuw aan het werk gaan kan soms een vlucht zijn om je minder verdrietig te voelen en afleiding te hebben. Neem voldoende tijd om stil te staan bij wat je overkomen is.
3. Ik voel mij heel eenzaam op mijn werk
Het kan zijn dat je er voor gekozen hebt om je collega’s niets te vertellen over je miskraam. Sommigen kiezen er voor om er tegen iedereen over te zwijgen, andere vertellen het tegen de familie en enkele vrienden maar niet op het werk. Als je collega’s niet op de hoogte zijn kunnen ze er geen rekening mee houden en kunnen ze je ook niet ontlasten. Ook kan het zijn dat je het wel tegen (enkele) collega’s verteld hebt en dat je je toch eenzaam
voelt omdat er niets over gezegd wordt. Na een vroege miskraam is er voor hen immers niets veranderd, hun leven gaat gewoon verder. Ze hebben je nooit zwanger gezien en staan er vaak te weinig bij stil dat jij wel degelijk een kindje verloren bent waar je al een band mee had, ook al zat het nog maar enkele weken in je buik.
